'അമേരിക്കന് മലയാളി ' ആ വിളിയില് തന്നെയുണ്ട് ഒരു ധ്വനി . കവി വാക്യം കടമെടുത്താല് ഒരു പകുതി പ്രജ്ഞയില് അമേരിക്കയും ഒരു പകുതി പ്രജ്ഞയില് കേരളവും എന്നതാണ് അവരുടെ മനോനില . ഇരട്ടക്കുഞ്ഞുങ്ങളെ പ്രസവിച്ച ഒരമ്മയുടെ അവസ്ഥയാണത് .ഓരോ കയ്യിലും ഓരോ കുഞ്ഞുങ്ങളെ വഹിച്ചു നടക്കേണ്ട ഒരു മാനസിക ഉത്തരവാദിത്യം ഇവര് പേറുന്നു . വിവിധ ജീവിതാവസ്ഥകളാ ണ് നമ്മെ ഓരോരുത്തരെയും ഇവിടെ എത്തിച്ചത് . വിവാഹം, കുടുംബ ബന്ധങ്ങള് , ജോലി, പഠനം ഇങ്ങിനെ പോകും കാരണങ്ങള് . ഇവിടെ എത്തിച്ചേര്ന്നാല് ആദ്യത്തെ കുറച്ചു നാള് അതിജീവനത്തിനുള്ള പോരാട്ടമായിരിക്കും. കയ്യില് ഉദ്യോഗവുമായി എത്തിച്ചേരുന്ന ഐ ടി ക്കാരും ഒരു ചെറിയ വിഭാഗം ഹെല്ത്ത് കെയര് വര്ക്കേഴ്സും ഉന്നത വിദ്യാഭ്യാസത്തിനും ഗവേഷണത്തിനും എത്തിച്ചേരുന്ന മറ്റൊരു ചെറിയ വിഭാഗവും ഒഴിച്ചാല് ബാക്കി യുള്ള കുടിയേറ്റ സമൂഹത്തിന് ഈ പ്രാരംഭ ഘട്ടം അനുഭവങ്ങളുടെ തീച്ചൂളയായിരിക്കും .
കേരളത്തില് ഇരുന്നു സ്വപ്നം കണ്ട സ്വര്ഗ്ഗലോകമല്ല ഇതെന്ന് മനസ്സിലാകുന്നതോടൊപ്പം, ഇവിടെ എത്തിച്ചേര്ന്നാല് സഹായത്തിനുണ്ടാകും എന്ന് കരുതിയ അല്ലെങ്കില് തങ്ങളെ ഇമ്മിഗ്രേഷനു സഹായിച്ച കുടുംബാംഗങ്ങളും ഉറ്റവരും നയിക്കുന്ന പരിശ്രമകരമായ ജീവിതത്തിന്റെ നേര്ക്കാഴ്ചയും പലര്ക്കും നല്കുന്ന മാനസിക സമ്മര്ദ്ദം ഏറെ വലുതായിരിക്കും . അക്കാലങ്ങളില് ജീവിതം സ്വയം പര്യാപ്തമാക്കാന് മനസ്സുരുകി യത്നിക്കാതെ തരമില്ല . ഓരോരുത്തരും ഇവിടെ എത്തിച്ചേര്ന്ന കാലഘട്ടത്തിലെ അമേരിക്കന് ഇക്കോണമി യുടെ അവസ്ഥ യും ഓരോരുത്തരുടെയും കര്മ്മരംഗത്തിന്റെ സവിശേഷതയും ഈ ശൈശവദശയുടെ ദൈര്ഘ്യവും ബാലാരിഷ്ടത യുടെ ഏറ്റക്കുറച്ചിലുക ളും നിര്ണ്ണയിക്കും .ഈ ശൈശവം തരണം ചെയ്താല് അടുത്ത സംഘര്ഷാവസ്ഥ സംസ്കാര സങ്കലനവും മനുഷ്യന് എന്ന സമൂഹ ജീവിയുടെ സാ മൂ ഹി ക ആവശ്യങ്ങളുമാണ് .
കുട്ടികളായി ഇവിടെ എത്തിയവര്ക്ക് അമേരിക്കന് സംസ്കാരത്തിലേക്കു ലയിക്കാന് വലിയ കാലതാമസമെടുക്കണമെന്നില്ല . എന്നാല് ഇവിടെയെത്തിയ മുതിര്ന്ന വിഭാഗത്തിനു സംസ്കാര ലയനം എളുപ്പമല്ല . ഭാഷ , വേഷം, സാമൂഹ്യമര്യാദങ്ങള് ഇതെല്ലം ഒരു ചടങ്ങു പോലെ ഔദ്യോഗിക രംഗങ്ങളില് നടത്തുമെങ്കിലും ഒടുവില് ശൂന്യമാകുന്ന ഒരു മനസ്സുണ്ട് . ഈ ശൂന്യത യ്ക്ക് ഔഷധമായാണ് പലപ്പോഴും ഒരേ തൂവല് പക്ഷികള് ഒത്തു ചേര്ന്ന് പല സംഘടനകളും തുടങ്ങുന്നത് .
പ്രവര്ത്തനങ്ങള് സജീവമാകുന്നതോടെ ഉയര്ന്നു വരുന്ന മറ്റൊരാവശ്യമാണ് ജീവകാരുണ്യം . അമേരിക്കന് ഗവണ് മെന്റിന്റെ ചില നിയമങ്ങള് അതിനു നിര്ബന്ധിക്കുകയും ചെയ്യും . ജനങ്ങള്ക്ക് ഒത്തുകൂടുവാന് ഒരു സ്ഥലം ആവശ്യമായി വരും . ആളുകളുടെ എണ്ണമനുസരിച്ച് ഒരു ചെറിയ കമ്മ്യൂണിറ്റി ഹാള് തുടങ്ങി വലിയ ഓഡിറ്റോറിയങ്ങള് വരെ ഇതിനാവശ്യമായെന്നിരിക്കും . ഒരു ഹാള് വാടകയ്ക്ക് എടുക്കാന് ചെല്ലുമ്പോള് നിങ്ങള് എന്തിനു ഈ സംവിധാനം ഉപയോഗിക്കുന്നു എന്നൊരു ചോദ്യമുണ്ട് .
ജീവകാരുണ്യമാണ് ലക്ഷ്യമെങ്കില് നാല്പ്പതു ശതമാനം വരെ വാടകയിലും മറ്റു സൗകര്യങ്ങളുടെ ചിലവിലും കുറവുണ്ട് . അതിനായി ചില തെളിവുകളും നല്കണം . അങ്ങിനെ ഈ രാജ്യത്തുള്ള സകല മലയാളി സംഘടനകളും ഔദ്യോഗിക മായി ലാഭേച്ഛ യില്ലാതെ നടത്തുന്ന ജീവകാരുണ്യ സംഘടനകളാണ് . ഇതില് സാഹിത്യ ചര്ച്ച, കായികവിനോദം , കലാപരിപാടികള് , ഓണം, ക്രിസ്മസ് ആഘോഷങ്ങള് മുതല് കേരളത്തിലെ സെലിബ്രിറ്റീസ് വന്നു പെര്ഫോം ചെയത് പണം വാരുന്ന മെഗാ ഷോസ് വരെ കാണും .
ഇങ്ങിനെ വിവിധ പരിപാടികളില് നിന്ന് സമാഹരിക്കുന്ന വന് തുകയ്ക്കും നികുതി കൊടുക്കുന്നില്ല എന്നതും എടുത്തു പറയേണ്ട കാര്യം തന്നെ . മറ്റൊരു കാര്യം ഓരോ അമേരിക്കന് മലയാളിയും ഇത്തരം നോണ് പ്രോഫിറ്റ് ഓര്ഗനൈസഷന് നു സംഭാവന നല്കുമ്പോള് ആ ചാരിറ്റി തുകക്കുള്ള ആദായ നികുതിയിളവ് ഈ വ്യക്തികള്ക്കും ലഭിക്കുന്നു . ചുരുക്കത്തില് അമേരിക്കന് ഗവണ്മെന്റിനു കൊടുക്കേണ്ട നികുതി പണത്തില് ഇളവ് വാങ്ങി യാണ് ഈ ജീവകാരുണ്യ പ്രവര്ത്തനങ്ങള് നടത്തുന്നത് . ഈ സമാഹരിക്കുന്ന തുക ഭൂരിഭാഗവും ഒഴുകുന്നത് കേരളത്തിലേക്കായിരിക്കും നന്മ യാണിതെന്ന കാര്യത്തില് സംശയമില്ല അര്ഹതയുള്ള ഒരു കൂട്ടം വ്യക്തികളോ സമൂഹം തന്നെയുമോ ഇതിന്റെ ഗുണഭോക്താക്കളാവുന്നത് തീര്ച്ചയായും നന്മ തന്നെ . സംഘടനകളുടെ ഈ സന്മനസ്സ് അഭിനന്ദനമര്ഹിക്കുന്നു . എങ്കിലും ചിലകാര്യങ്ങള് ചിന്തിക്കേണ്ടതല്ലേ .
എന്റെ മരത്തലയില് പൊന്തി വരാറുള്ള ഒരു ചോദ്യമുണ്ട് . അമേരിക്കന് ഗവണ് മെന്റ് ചെയ്തു തരുന്ന ഈ നികുതി യിളവ് നാം അനുഭവിക്കുമ്പോള് അമേരിക്കന് പൗരന്മാര്ക്ക് അതിന്റെ ഒരു ഭാഗമെങ്കിലും പങ്കിടുവാനുള്ള ധാര്മ്മിക ഉത്തരവാദിത്യം ഈ സംഘടകള്ക്കില്ലേ എന്ന്. ഇതെല്ലം നിയമപരമായി ശരിയാണ് അക്കാര്യത്തില് തര്ക്കമില്ല . എന്നാല് ജീവകാരുണ്യം എന്ന തിന്റെ വിശാല മായ അര്ത്ഥത്തില് ആലോചിച്ചാല് അല്പം സങ്കുചിതത്വം ഇല്ലേ ഈ നിലപാടില് എന്നൊരു സംശയം തോന്നും . ഇത്തരം പണം കയറ്റുമതിയുടെ മറ്റൊരു കാരണം വലിയ വിനിമയ നിരക്കാകാം.പതിനായിരം ഡോളര് സംഭരിച്ചാല് ഇവിടെ അത് എന്ത് ? കേരളത്തില് എത്തുമ്പോള് വന് തുകയും .
എന്നാല് അമേരിക്കയിലെ മറ്റു ജീവകാരുണ്യ സംഘടനകളോടൊത്ത് പ്രവര്ത്തിച്ചാല് , മലയാളി സംഘടകള്ക്കു അതിലേക്കു ഒരു ചാനല് ആവാന് കഴിഞ്ഞാലും വലിയ കാര്യങ്ങളില് പങ്കാളിയാവാന് സാധിക്കുമല്ലോ . സമ്പന്ന രാജ്യത്തിന് അവരുടേതായ ചാരിറ്റി പ്രസ്ഥാനങ്ങള് ധാരാളമുണ്ടാകും . കേരളത്തിലല്ലേ ആവശ്യം അതും ശരിയാണ് . പക്ഷേ നേതാക്കന്മാര്ക്ക് കൈമാറുന്ന ചെക്കുകള് ആവശ്യക്കാര്ക്ക് എത്തുന്നുണ്ടോ എന്നത് അന്വേഷിക്കാന് കൊടുത്തവര്ക്ക് യാതൊരു മാര്ഗ്ഗവുമില്ല . മനുഷ്യന് ഇന്ന് ആഗോളപൗരനായി മാറിയിരിക്കുന്നു . കൊറോണ എന്ന ഭരണാധികാരി നമ്മോടു ആ സമത്വ സിദ്ധാന്തം ആവര്ത്തിച്ചു പറയുന്നു . ജന്മനാടിനോടുള്ള പ്രേമ ത്തിനോളം തന്നെ ആഴത്തില് കര്മ്മഭൂമിയെയും ചേര്ത്ത് പിടിക്കാന് നമുക്ക് ഉത്തരവാദിത്ത മുണ്ട്. പ്രവാസികള് എന്ന ലേബലില് മുഖ്യമായും അറിയപ്പെടുന്നത് ഗള്ഫ് മലയാളികളാണ് അമേരിക്കയിലേക്ക് കുടിയേറിയ നമ്മള് പ്രവാസിക കള് എന്ന വിശേഷണത്തിന് അര് ഹരല്ലലോ . നിയമപരമായി ഇവിടുത്തെ പൗരസഞ്ചയത്തില് ആണ് നമ്മള്
ധാരാളം പ്രാദേശിക മലയാളി സംഘടനകളും അവയെ ഒരു കുടക്കീഴിലാക്കി ഒന്നിച്ചു കൊണ്ടുപോകുന്ന സംഘടനകളും നമുക്കുണ്ട്, മതപരമായ കൂട്ടുകെട്ടുകളും സംവിധാനങ്ങളും വേറെ . വര്ഷം തോറുമുള്ള കണക്കു നോക്കിയാല് ഇവര് കോടിക്കണക്കിനു തുക പല പദ്ധതികളുമായി കേരളത്തിലേക്ക് ഒഴുക്കുന്നു എന്നത് ഒരു സത്യവുമാണ് . ഇത്രയൊക്കെ ചെയ്തിട്ടും ഹൃദയം കൊണ്ട് സാധാരണ ജനങ്ങളിലേക്ക് ഇറങ്ങി ചെല്ലാനോ , അവരെ അമേരിക്കന് മലയാളി സംഘടനകള് ചെയ്യുന്ന സേവനങ്ങളെ കുറിച്ച് ബോധവല്ക്കരിക്കാനോ ഈ സംഘടനകള്ക്കായിട്ടുണ്ടോ എന്ന് സംശയമാണ് . ജനസേവകര് എന്ന രാഷ്ട്രീയ നേതാക്കള് വന്തുക വാങ്ങുന്ന ഒരു ഫോട്ടോ പത്രങ്ങളില് വല്ലപ്പോഴും വരും എന്നുള്ളതല്ലാതെ ഈ നേതാക്കന്മാര് തന്നെയും അമേരിക്കന് മലയാളിയെ യും വന് ചാരിറ്റി പ്രവര്ത്തനങ്ങള് ചെയ്യുന്ന മലയാളി സംഘടനകളെയും ഗൗരവമായി കാണുന്നുണ്ടോ എന്നത് ഒന്ന് പരിശോധിക്കേണ്ടതുണ്ട്.
കൊറോണക്കാലത്ത് അമേരിക്കയുടെ പതനം ആഘോഷിച്ച കാഴ്ച നാമെല്ലാരും കണ്ടതാണ് . അമേരിക്ക തളര്ന്നു വീണാല് വന്നേക്കാവുന്ന വന് സാമ്പത്തിക കാര്യങ്ങള് ഒരു ന്യൂന പക്ഷം ചര്ച്ച ചെയ്തതൊഴിച്ചാല് ഈ അമേരിക്കന് മലയാളി സംഘടനകള് ചെയ്തിട്ടുള്ള ചാരിറ്റി പ്രവര്ത്തനങ്ങളെ പറ്റി ഒരു മാധ്യമവും വിവരിച്ചു കണ്ടില്ല. മാത്രമല്ല ചാരിറ്റി പ്രവര്ത്തനങ്ങള്, സഹായങ്ങള് കാലങ്ങളായി കൈപ്പറ്റിയ സ്ഥലങ്ങളിലെ ജനങ്ങളോ , വന്തുക ചിരിച്ചു കൈപ്പറ്റിയ ജനസേവകരോ, ഇത്തരം വാര്ത്തകള് പ്രസിദ്ധീകരിച്ച മാധ്യമങ്ങളോ ഈ മനുഷ്യത്വ രഹിതമായ പ്രവര്ത്തനത്തിന് എതിരായി സ്വരമുയര്ത്തി കണ്ടില്ല എന്നത് ഖേദകരമായ കാര്യമാണ് . പകരം അമേരിക്ക മൂക്ക് കുത്തുന്നു എന്ന സെന്സേഷണല് വാര്ത്ത പരമാവധി പ്രചരിപ്പിക്കാനാണ് അവര് തുനിഞ്ഞത്. അമേരിക്കന് മലയാളി സംഘട നകള് കണ്ണ് തുറന്ന് ഗൗരവമായി ഇക്കാര്യം കാണേണ്ടതാണ്
ഇന്ന് കൊറോണ മൂലം വിവിധ രീതികളില് സാമ്പത്തിക പ്രതിസന്ധികള് അനുഭവിച്ചേക്കാവുന്ന മലയാളി കുടുംബങ്ങള് , അമേരിക്ക യിലുടനീളം കണ്ടേക്കാം. അവക്കൊപ്പം തന്നെ സാമ്പത്തിക ക്ലേശം അനുഭവിച്ചേക്കാവുന്ന അമേരിക്കന് പൗരന്മാരും മറ്റു രാജ്യങ്ങളില് നിന്നുള്ള വരും. അമേരിക്കന് മലയാളി സംഘടനകള് ജീവകാരുണ്യം നടത്താന് ഇനിയും തീരുമാനിക്കും . കൊറോണക്കാലം കഴിയുന്നതോടെ ധാരാളം ധനസമാഹാരണ യജ്ഞങ്ങള് പ്രതീക്ഷിക്കാം. ഇവിടെ വേദനിക്കുന്നവ രും ക്ലേശങ്ങള് അനുഭവിക്കുന്ന വരുമാകട്ടെ അതിന്റെ ഗുണഭോക്താക്കള്. പ്രതിസന്ധി ഘട്ടത്തില് നമുക്ക് ഗ്രോസറി വീട്ടിലെത്തിക്കുന്നതും ആരോഗ്യ /അടിയന്തിര സേവനങ്ങള് നമുക്ക് നല്കുന്നതും ഈ രാജ്യത്തുള്ളവ രാ ണെ ന്ന കാര്യം വിസ്മരിക്കാന് വയ്യ . ഒരിക്കല് കൂടി ആ സേവനത്തിന്റെയും മഹാമനസ്കത യു ടേയും, മുന്നില് കൈകൂപ്പുന്നു .