കേരളത്തില് ”നഗ്നതയുടെരാഷ്ട്രീയം” തുണിയുടുക്കാതെ നടക്കുന്നു.അമ്മേടെ നെഞ്ചത്തു മകന് പടംവരയ്ക്കുന്നു. ഉഷ്ണം ഉഷ്ണേന ശാന്തി! പെണ്ണെഴുത്ത് എന്നൊരു സാഹിത്യവിഭാഗം മലയാള ഭാഷയില് മാത്രംഎന്നും നിഴലിച്ചു നില്ക്കുന്നു. സുന്ദരിയുടെ ചുണ്ടില് നിന്നുമുള്ളതെറി പറച്ചില്. അതു കേള്ക്കാന് ആസ്വാദകരുണ്ടായി. അമേരിക്കയിലേപ്പോലെ ടോപ്പ്ലസ് അരങ്ങേറ്റം ഇല്ലാത്ത കേരളത്തില് പെണ്ണുങ്ങളെക്കൊണ്ട് തെറി പറയിച്ച് ഒരു സാഹിത്യ പോഷണം നിര്വഹിപ്പിച്ചു് അനേകരും പണമുണ്ടാക്കി. എഴുപതുകളിലെ ആ ചൂഷണമനോഗതി തന്നെ കൈമുതലായി സ്വീകരിച്ച് ഇന്നും വിപണികണ്ടെത്തുന്നു ചിലര്.
ആര്ത്തവത്തിന്റെ ആവര്ത്തനമാണ് മലയാളത്തിന്റെ വായനാശീലം!
അമേരിക്കയിലെ യുവജനങ്ങള് മലയാള ഭാഷവശമില്ലാത്തതുകൊണ്ട് വായിക്കുന്നില്ലയെന്ന യാഥാര്ത്ഥ്യം നിലനില്ക്കുമ്പോഴും എല്ലാം തുറന്നുപറയാന് കഴിയാത്ത ഒരു സദാചാരബോധം ഇന്നാട്ടിലെ മലയാളസാഹിത്യകാരെ സ്വാധീനിച്ചിട്ടുണ്ടെന്നതിനു സംശയമില്ല. അഥവാ എന്തെങ്കിലും ഒന്നുതൊട്ടാല് സ്നേഹവായ്പ്പോടുള്ള ശകാരങ്ങള് ലഭിച്ചിട്ടുമുണ്ട് തീരെ നിസാരമായ കാര്യങ്ങളില്പ്പോലും.
നല്ല ഭാഷയില് കാര്യങ്ങള്തുറന്നു പറയത്തക്കതായ ഭാഷാപാണ്ഡിത്യം കൈമുതലായിട്ടുണ്ട് ഇന്നാട്ടിലെ മലയാളസാഹിത്യ എഴുത്തുകാര്ക്ക്. കാലത്തിന്റെ ഗതിയില് എന്തൊക്കെയോ നല്ല കാര്യങ്ങള് മനസില് പേറുന്നു. വെറും വികാരജീവികളാണ് സാഹിത്യകാരന്മാര് എന്ന നിലയിലേക്ക് കേരളസാഹിത്യം ഇന്നുംപ്രണയത്തില് തന്നെനില്ക്കുന്നു.
ജീവന്റെ നിലനില്പ്പ് ലൈംഗികതയും, സാഹിത്യം അതിന്റെ ചുവരും ആണെന്ന ഒരു മിഥ്യാബോധം തലമുറകളിലൂടെ മനുഷ്യനെ വഴിതെറ്റിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ട് പദങ്ങളുടെ പ്രയോഗം എപ്രകാരമായിരിക്കണമെന്ന സാഹിത്യബോധം അനേകരും കൈവെടിഞ്ഞു. മനുഷ്യന്റെ അവയവങ്ങളാണ് എല്ലാമെന്ന നിര്വചനത്തില് സ്ഥാനത്തും അസ്ഥാനത്തും അശ്ളീലതകടന്നുകൂടി.
മനുഷ്യനു ‘നഗ്നത’യെന്നൊന്ന് ഉണ്ടെങ്കില് ‘അശ്ളീലം’ എന്നൊന്നുണ്ട്. കിടപ്പറയില് പ്രദര്ശിപ്പിക്കപ്പെടേണ്ടവ ഇന്ന് പൊതുനിരത്തില് വിറ്റഴിക്കപ്പെടുന്ന വാണിഭചരക്കായി രൂപാന്തരം പ്രാപിച്ചു.
ആവിഷ്കാരസ്വാതന്ത്രം എല്ലാഎഴുത്തുകാര്ക്കും അനുവദിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളതാണ്. പക്ഷേ മനുഷ്യന്റെ ലൈംഗികാവയവങ്ങള് പരിച്ഛേദനം ചെയ്ത് പ്രദര്ശനത്തിനു വയ്ക്കാനുള്ള അനുവാദമല്ലതു്. പിഞ്ചുകുഞ്ഞ് അമ്മയുടെ മുല കുടിക്കുന്നത് അശ്ളീലമല്ല. പക്ഷേ കുഞ്ഞിന്റെ അച്ഛന് അതുചെയ്തുവെന്നെഴുതുന്നത് അശ്ളീലം തന്നെയാണ്.
ലോകത്തിന്റെ ഗതിയേപ്പറ്റി അമേരിക്കന് പ്രവാസി ഒന്നും അറിയുന്നില്ലയെന്നതാണു വാസ്തവം. വായിക്കാന് നേരമില്ലാതെ ,അക്ഷരങ്ങള് പോലും മറന്നുകളഞ്ഞവര് മുക്കിയുംമൂളിയും വല്ലതുംവായിച്ചിട്ട് നിരൂപണം ചമെയ്ക്കുന്നുണ്ട്. ഭക്തിയുടെ പരിവേഷം പൂണ്ട് മറ്റുള്ളവരെ ബോധിപ്പിക്കാന് വേണ്ടി വേഷമണിയുന്നവരുമുണ്ട്. എന്നാല് യാഥാര്ത്ഥ്യം എത്രയോകാതം അകലെ?
ഒരുകാലത്ത് ലക്ഷങ്ങള് കോപ്പികള്വിറ്റിരൂന്ന മാസികകള് പൊട്ടച്ചൊല്ലും തെറിവാക്കുമെഴുതിയിന്ന് ഇല്ലാതായിരിക്കൂന്നൂ ഹരീഷിന്റെ “മീശ” എന്ന നോവല്വായിച്ചവര്ക്കറിയാം. .ഇന്റര്നെറ്റിന്റെ ലഹരിയില് കേരളജനത ഉന്മാദത്തിലാണ്. കൂറെകഥാപാത്രങ്ങള് കച്ചകെട്ടിയിറങ്ങിയിട്ടൂണ്ട്. “ചൂംബനസമരവും, ലിവിംഗ്ടൂഗതറൂം, ശബരിമലക്കയ്റ്റവൂം” കഴിഞ്ഞൂ. ഇനി തൂണിപറിക്കയാണ്.’ ‘പിള്ളാരൂകണ്ടൂവളരട്ടെ’യെന്ന്.
“നഗ്നതയും ,ലൈംഗികതയും തമ്മില് തിരിച്ചറി്യാതെ (സ്വവര്ഗപ്രേമികള്ക്ക് കൂട്ടികളെ ദത്തെടൂക്കാന് അവകാശമൂണ്ടെന്നൂ ശഠിക്കൂന്നവര്) നഗ്നത കാണൂമ്പോള് ഉണരൂന്ന ലൈംഗികതയെയോ ഇവതമ്മിലൂള്ള ബയോളജിക്കല് പരസ്പരബന്ധമോ അറിയാതെ വാര്ത്ത സൃഷ്ടിക്കയാണ്.